บทที่ 258

ในวินาทีที่ฉินเย่คว้ามือของเสิ่นอวิ๋นอู้ไว้ เธอมีความคิดเพียงอย่างเดียว นั่นก็คือ... เย็น

มือของฉินเย่ราวกับเพิ่งจับน้ำแข็งมา อุณหภูมิต่างจากข้อมืออันอบอุ่นของเธออย่างมาก จนเธออดไม่ได้ที่จะหนาวสะท้านขึ้นมา

เสิ่นอวิ๋นอู้อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองใบหน้าที่ซีดเซียวเล็กน้อยของฉินเย่

เนื่องจากมีการสัมผัสตัวก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ